لایحه نویسی مالیاتی

لایحه نویسی مالیاتی چیست؟ چطور انجام می شود؟ برای چه کسانی استفاده می شود؟پاسخ به تمام سوالات در مورد این موضوع را تکس فارس ارائه می دهد

یکی از مهم ترین مهارت هایی که یه وکیل مالیاتی یا مشاور مالیاتی باید داشته باشه، مهارت لایحه نویسی مالیاتی هست. واقعیت اینه که این مهارت حتی از خیلی مهارت های دیگه تو دنیای دادرسی مالیاتی هم مهم تره، چون لایحه خوب و دقیق می تونه کل روند دفاع رو حسابی قوی کنه و مالیات رو تا حد امکان کم کنه بدون اینکه بعداً دردسر بیاره.

برای اینکه بتونی یه لایحه درست و حسابی بنویسی، باید چند تا مهارت مهم داشته باشی:

• اول اینکه باید نگارش فارسی ت خیلی خوب باشه و بتونی با قدرت و تسلط بنویسی.
• دوم، باید بتونی خوب استدلال کنی و از قوانین و مقررات سر در بیاری، یعنی یه شناخت عمیق از قوانین مالیاتی داشته باشی.
• سوم، توانایی تحلیل و واکاوی موضوع و پرونده خیلی مهمه تا نکات کلیدی رو بشناسی و درست روی اونها تمرکز کنی.
• چهارم، مهارت استنباط و نتیجه گیری درست از مسائل مالیاتی باعث می شه لایحه ات اثرگذارتر باشه.

چون لایحه نقش اصلی تو حل اختلاف مالیاتی داره و ابزار قوی برای دفاعیه تو تمام مراحل دادرسی هست، بهتون توصیه می کنم یا خودتون حتما این مهارت رو یاد بگیرید یا سراغ یه وکیل یا مشاور مالیاتی حرفه ای و با تجربه برید که بتونه براتون لایحه حرفه ای و کاملی آماده کنه.

تکس فارس همیشه آماده ست که شما رو تو این مسیر همراهی کنه و آموزش های کاربردی بده تا بهترین دفاع مالیاتی رو داشته باشید.

لایحه نویسی مالیاتی چیست؟

گاهی وقت ها سازمان یا مأمور مالیاتی ممکنه تو محاسبه یا تشخیص مالیات، چه عمدی و چه سهوی، اشتباه کنه و حق مودی ضایع بشه. واسه همین قانون مالیات های مستقیم این امکان رو به مودی داده که به برگ تشخیص مالیات اعتراض کنه و از حق خودش دفاع کنه. این اعتراض و دفاع به صورت یه نوشته انجام می شه که بهش می گن «لایحه دفاعیه مالیاتی».

به زبان ساده تر، لایحه نوشته ایه که مودی می نویسه تا حقوق خودش رو حفظ کنه و این نوشته رو به مراجع حل اختلاف مالیاتی می فرسته.

وقتی مودی تو جلسه هیئت حل اختلاف دفاع خودش رو فقط به صورت شفاهی بیان می کنه، حرف ها خیلی زود فراموش می شن، ولی اگه این دفاع کتبی و مکتوب باشه، همیشه ثبت می مونه و اعضای هیئت با خوندن این لایحه می تونن دقیق تر موضوع رو بررسی و تصمیم درست بگیرن. به همین دلیل جایگاه لایحه نویسی مالیاتی تو این مراجع خیلی مهم، کاربردی و تأثیرگذاره.

یه وقتایی هم ممکنه مودی نتونه سر جلسه هیئت حاضر بشه، اما می تونه لایحه دفاعیه ش رو به دبیرخانه ارائه بده تا اعضای هیئت با خوندن اون، رأی شون رو صادر کنن.

چون روزانه هیئت حل اختلاف کلی پرونده بررسی می کنه و شاید نتونه همون روز به همه پرونده ها رأی بده، این لایحه کتبی کمک می کنه اعضا هر وقت لازم باشه دوباره موضوع رو مرور کنن و براساس نوشته مودی رأی درست و دقیق بدن.

جایگاه لایحه نویسی مالیاتی چیست؟

لایحه نویسی مالیاتی یکی از مهم ترین ابزارهای دفاعیه مودی تو هیأت های حل اختلاف مالیاته. یعنی وقتی مودی می خواد حقش رو پس بگیره و توضیح بده چرا نباید مالیات بیشتری بده، با نوشتن لایحه این کار رو انجام می ده. به همین خاطر لایحه بیشتر تو هیأت های حل اختلاف مالیاتی کاربرد داره و نقش کلیدی داره.

یه نکته مهم اینه که هر نوشته یا توضیحی که مودی به سازمان مالیاتی می ده، لزوماً لایحه حساب نمی شه، مگر اینکه تو چارچوب هیأت های حل اختلاف باشه. به همین دلیل تفاوت لایحه دفاعیه مالیاتی با بقیه اوراق مالیاتی خیلی مهمه.

تفاوت لایحه مالیاتی با سایر اوراق

لایحه نویسی مالیاتی با نوشتن بقیه اوراق مالیاتی یه سری تفاوت های خاص داره که اینجا به مهم ترینشون اشاره می کنیم:

۱. تفاوت لایحه مالیاتی با دادخواست:
دادخواست یه نوشته ست که فرد توش درخواست می کنه حق یا مطالبه ای رو از دادگاه بگیره. تو دادخواست مشخص می کنه که کی خواهان و کی خوانده هست. دادخواست بیشتر مربوط به شروع یک دعوا یا شکایت تو دادگاه هاست و معمولا شامل درخواست و ادعای شخص می شه، نه دفاعیه. یعنی دادخواست بیشتر می گه «من این حق رو می خوام» ولی لایحه می گه «چرا من این حق رو دارم و چرا درست نیست مالیات بیشتر بدم».

۲. تفاوت لایحه مالیاتی با درخواست:
درخواست یه نوشته ست که مودی یه نیاز یا تقاضا رو به صورت کتبی به سازمان مالیاتی اعلام می کنه. مثلا ممکنه مودی درخواست کنه که گزارش رسیدگی مالیاتی مربوط به پرونده ش رو بهش بدن. درخواست بیشتر برای گرفتن یه اطلاعات یا انجام یه کار خاصه، ولی لایحه دفاعیه ایه که برای رد کردن ادعا یا توضیح وضعیت خودش نوشته می شه.

۳. تفاوت لایحه مالیاتی با اعلام چیه؟

اعلام یعنی وقتی می خوای سازمان یا یه نفر رو در جریان چیزی بذاری یا باخبرش کنی. مثلاً فرض کن یه شرکت ثبت شده اما تو یه بازه زمانی هیچ فعالیتی نداشته. تو این حالت مودی یه برگه اعلام می فرسته به سازمان که می گه «فعالیتی انجام نشده» و سازمان رو مطلع می کنه. این کار صرفاً اطلاع رسانی هست و با لایحه کاملاً فرق داره.

۴. تفاوت لایحه مالیاتی با گزارش چیه؟

گزارش یعنی یه خبر یا اطلاعاتی که درباره موضوعی به مودی داده می شه. مثلاً گزارش رسیدگی مالیاتی که ممیز به مودی می ده تا از روند پرونده باخبر بشه. گزارش بیشتر یه اطلاع رسانی ست و با لایحه که برای دفاع و توضیح هست فرق داره.

۵. تفاوت لایحه مالیاتی با اعتراض چیه؟

لایحه با اعتراض خیلی فرق داره. اعتراض وقتی مطرح می شه که مودی با موضوع یا تصمیمی مخالف باشه و اعلام کنه که قبولش نداره. فرم اعتراض یه برگه ست که مودی توش می گه «من با این موضوع مخالفم» و دلیل کوتاهی میاره، ولی این اعتراض مثل لایحه دفاعیه نیست که با جزئیات از خودش دفاع کنه.

۶. تفاوت لایحه مالیاتی با آرا صادره چیه؟

آرا، جواب سازمان به لایحه ها و اعتراض های مودی هست. وقتی مودی یه لایحه می نویسه و اعتراض می کنه، سازمان با صدور رای به اون پاسخ می ده. رای یعنی یه نوشته رسمی که نظر سازمان رو درباره موضوعی که مودی مطرح کرده، بیان می کنه. مثلاً وقتی مودی به مالیات عملکرد اعتراض می کنه و لایحه می ده، سازمان با صدور رای، جوابش رو می ده.

۷. تفاوت لایحه مالیاتی با نظر کارشناسی چیه؟

نظر کارشناسی یه نظر فنی و تخصصیه که معمولا وقتی پرونده به هیأت حل اختلاف مالیاتی می ره، درخواست می شه. این نظر یه گزارش تخصصی درباره موضوع پرونده هست و به هیأت کمک می کنه تا تصمیم درست بگیره. پس نظر کارشناسی هم مثل گزارش اطلاع رسانیه و با لایحه که یه دفاعیه کتبیه، فرق داره.

آیین نگارش لایحه مالیاتی چطوریه؟

وقتی می خوای لایحه مالیاتی بنویسی، باید خیلی دقیق و حساب شده از کلمات حقوقی و ادبی استفاده کنی. لحن باید مودبانه و رسمی باشه، چون این متن قراره توی مراجع مالیاتی و هیأت های حل اختلاف به عنوان سند دفاعی استفاده بشه. چند نکته مهم که باید تو نگارش لایحه رعایت کنی رو اینجا برات توضیح میدم:

جدانویسی یا سرهم نویسی؟

زبان فارسی یه زبان پیوسته است؛ یعنی کلمات معمولاً جدا از هم نوشته می شن. اما بعضی ترکیب ها مثل «شورای عالی مالیاتی» باید جدا نوشته بشن چون هر کلمه معنای مستقلی داره و کنار هم قرار گرفتنشون معنی رو تغییر نمی ده. برعکس، کلماتی مثل «آنچه»، «آن جا»، «کمتر» و «بیگانه» در زبان ادبی و عرفی به صورت سرهم نوشته می شن و جدا نوشتنشون اشتباهه. پس تو لایحه باید دقت کنی که کدوم ها جدا و کدوم ها سرهم نوشته می شن تا متن رسمی و قابل فهم باشه.

رعایت تلفظ درست و دیکته صحیح

یه سری حروف تو فارسی هستن که ممکنه تو نوشتار با تلفظ متفاوت باشن یا اصلاً تلفظ نشن اما نوشته می شن. برای اینکه لایحه ات ایرادی نگیره، وقتی شک داری که یه کلمه چطوری نوشته می شه، بهتره حتماً به لغت نامه های معتبر مثل دهخدا مراجعه کنی تا دیکته صحیح رو پیدا کنی و رعایت کنی.

استفاده درست از واحدهای شمارشی

تو متن های مالیاتی و به خصوص تو پرونده های مرتبط با املاک و مستغلات، باید دقت کنی که از واحد شمارش مناسب استفاده کنی. مثلاً برای مغازه می گیم «یک باب مغازه» و نه «یک دستگاه مغازه». یا برای آپارتمان باید بگیم «یک دستگاه آپارتمان» و نه «یک باب آپارتمان». هر واحد شمارش یه کاربرد خاص داره و باید طبق عرف و قانون استفاده بشه. این نکته ساده اما خیلی مهمه تا لایحه تو بخش های حقوقی به درستی پذیرفته بشه و برداشت اشتباه پیش نیاد.

عددنویسی و نگارش تاریخ در لایحه مالیاتی چطوری باشه؟

وقتی لایحه می نویسی و توش پر از تاریخ، عدد و رقم هست، باید خیلی حساب شده و دقیق اعداد رو بنویسی. یکی از نکات مهم اینه که اعداد مبلغ ها رو بهتره به صورت عدد بنویسی نه حروف؛ چون هم فهمش راحت تر میشه و هم خواننده سردرگم نمیشه. مثلا مبلغ ها رو با جداکننده هزارگان بنویس؛ مثل ۱,۰۰۰,۰۰۰ ریال تا واضح باشه که عدد چنده و واحد پول هم حتما کنار عدد ذکر بشه (معمولا ریال).

وقتی می خوای به صفحات یا بخش هایی از مستندات ارجاع بدی، بهتره به شکل دقیق بنویسی، مثلا: «جلد دوم، صفحه ۱۶۰». یا وقتی می خوای درصد بنویسی، می تونی دو جور بنویسی؛ «۲٪» یا «دو درصد» هر دو صحیحن ولی بهتره در یک لایحه رسمی، از علامت درصد (%) استفاده کنی چون مختصر و دقیق تره.

برای نگارش تاریخ هم حتماً به شکل کامل و رسمی بنویس، مثلا «۱۴۰۳/۱۱/۰۱» که دقیق و بدون ابهامه. از نوشتن تاریخ به صورت ناقص یا خلاصه (مثلا «۱۱/۱») دوری کن چون ممکنه اشتباه برداشت بشه.

املای درست و دقت در نوشتار

خیلی مهمه که کلماتی که به کار می بری، درست و دقیق باشن چون بعضی کلمات چندتا شکل دارن و اگر اشتباه ادا یا نوشته بشن، ممکنه معنی جمله به کلی عوض بشه. مخصوصا تو لایحه که یه متن رسمی و حقوقیه، باید خیلی حواست باشه به بار معنایی کلمات و اصطلاحات حقوقی.

اشتباهات رایج واژگانی و اصطلاحی

یه سری کلمات هستن که ظاهر یا تلفظشون شبیه هم هست اما معنی هاشون کاملاً متفاوت، مثل «استعفا» به معنی ترک کردن و «استیفا» به معنی بهره مند شدن. این ها رو نباید به جای هم استفاده کنی چون معنی حرف رو اشتباه منتقل می کنن.

دوری از تکرار بی مورد کلمات

توی لایحه دفاعیه، استفاده مکرر و پشت سر هم از کلمات هم معنی یا عبارات تکراری باعث میشه متن سنگین و خسته کننده بشه. مثلا نگفتن «بی نهایت قدردان و سپاسگزارم» یا «ممنون و متشکرم» پشت سر هم، بهتره فقط یکی رو انتخاب کنی که هم تاثیرش بهتر باشه و هم حرفه ای تر به نظر بیاد.

رفع ابهام و شفاف نویسی

یکی از مهم ترین چیزها تو نوشتن لایحه، اینه که متن کاملاً شفاف و روشن باشه و هیچ ابهامی توش نباشه. اگه لایحه پر از جملات پیچیده، طولانی یا نامفهوم باشه، ممکنه منظور واقعی مودی به درستی منتقل نشه و حتی باعث سردرگمی مسئولین رسیدگی بشه.

لایحه باید کوتاه، دقیق و روشن نوشته بشه و طوری باشه که هر کسی می خونه دقیقا بفهمه منظور چیه. نویسنده لایحه باید همه عبارت های نامفهوم، مبهم، متناقض یا عامیانه رو حذف یا اصلاح کنه تا هیچ شک و شبهه ای باقی نمونه.

لحن نوشتاری تو لایحه چطوری باید باشه؟

یه نکته مهم اینه که لایحه مثل مکالمه روزمره نیست که راحت حرف بزنیم. یعنی نباید از زبان گفتاری و محاوره ای تو لایحه استفاده کنیم چون لایحه یه متن رسمی و تخصصیه که از فکر و دانش طرف نوشته میشه. پس باید کلمات و جملات دقیق، رسمی و حرفه ای باشن و خبری از جمله های عامیانه و محاوره ای نباشه.

کلی گویی ممنوع!

کلی گویی تو لایحه باعث میشه ذهن کسی که داره می خونه پرت بشه و اصل موضوع گم بشه. پس باید خیلی دقیق و موشکافانه، موضوع و خواسته ت رو با مستندات قانونی و جزئیات کامل توضیح بدی. لایحه باید طوری باشه که طرف مقابل کاملاً بفهمه چرا این لایحه نوشته شده و هدف دقیق چیه. خلاصه اینکه همه چیز باید روشن و شفاف باشه و سراغ حرف های کلی و مبهم نری.

استفاده درست از فعل ها

باید خیلی دقت کنی تو انتخاب افعالت چون فعل ها زمان جمله رو مشخص می کنن. نمی تونی فعل زمان حال رو جای زمان گذشته استفاده کنی یا برعکس. مثلا نباید تو جمله ای که ماضی هست فعل مضارع بیاری یا تو جمله حال، فعل ماضی بنویسی. این اشتباه ها باعث میشه لایحه بی معنی یا گیج کننده بشه.

حرف اضافه ها رو درست به کار ببر

تو فارسی هر حرف اضافه مثل «از»، «در»، «به»، «برای» یه کاربرد خاص داره و نباید این ها رو جای همدیگه استفاده کنی. حرف اضافه باید دقیقاً متناسب با معنی جمله به کار بره تا متن روان و صحیح باشه. اشتباه در استفاده از حرف اضافه می تونه معنی جمله رو عوض کنه یا باعث ابهام بشه.

از واژگان بیگانه کمتر استفاده کن

با اینکه زبان ها با هم تاثیر می ذارن و خیلی از کلمات خارجی وارد فارسی شدن، اما تو لایحه بهتره از واژه های سخت و خارجی که معادل فارسی دارن استفاده نکنی. مخصوصاً وقتی درباره مسائل حقوقی و مالیاتی حرف میزنی، حتما سعی کن معادل فارسی اون ها رو به کار ببری تا متن ساده تر، روان تر و قابل فهم تر بشه.

ویژگی های لایحه مالیاتی چیه؟

وقتی می خوای لایحه مالیاتی بنویسی، باید چند تا ویژگی خیلی مهم رو رعایت کنی تا لایحه ات هم قانونی و قوی باشه، هم قابل فهم و تاثیرگذار.

۱.استفاده درست و دقیق از قوانین

اولین و مهم ترین چیز اینکه لایحه باید حسابی مستند و قانونی باشه. یعنی هر جا که حرفی میزنی یا ادعایی داری، باید پشتش یه قانون، مثل قانون مالیات های مستقیم، قانون مدنی، قانون برنامه های توسعه و غیره باشه.

وقتی می خوای به یه ماده قانونی ارجاع بدی، خیلی بهتره که کامل و واضح بنویسی؛ مثلاً بگی: «طبق ماده ۲ قانون مدنی» نه اینکه فقط بگی «طبق ماده ۲». چون اکثر اعضای هیأت های غیرقضایی شاید اون ماده قانونی رو از حفظ نداشته باشن و بهتره داخل پرانتز متن کامل یا خلاصه ای از ماده رو هم بنویسی تا براشون روشن باشه.

اگه بخشنامه یا قانون طولانی بود، می تونی تو متن لایحه اشاره کنی که اصل اون بخشنامه یا قانون به عنوان پیوست شماره گذاری شده و همراه لایحه هست. حتماً هم یه کپی از اصل بخشنامه یا رای دیوان عدالت اداری یا ماده قانونی ضمیمه کن.

نکته خیلی مهم:

وقتی در لایحه به یه ماده قانونی اشاره می کنی، حتماً جواب این سوال ها رو بده:

• آیا این ماده قانونی اصلاح یا حذف شده؟ یا هنوز اعتبار داره؟
• آیا این ماده به موضوع لایحه و شرایط مودی ربط داره و قابل استفاده هست یا نه؟
• آیا این ماده می تونه به موضوع لایحه عطف بشه یا اینکه فقط مربوط به موارد دیگه ست؟

۲.پیوست مدارک و مستندات توی لایحه چقدر مهمه؟

وقتی لایحه می نویسی، مدارکی که همراه لایحه می ذاری باید رسمی و معتبر باشن. مثلاً فرض کن می خوای بگی یه نفر پرسنل شرکت هست، این فقط یه ادعاست؛ برای اثباتش باید معرفی نامه رسمی از طرف مودی (روی سربرگ شرکت و تایپ شده) داشته باشی و البته اسمش باید توی لیست بیمه شرکت باشه.

علاوه بر این، قرارداد پرسنلی و فیش حقوقی اون شخص هم باید همراه لایحه باشه تا ادعاها محکم و قابل قبول بشن. یعنی هر چی می گی باید یه سند درست و حسابی پشتش باشه که نشون بده حرفت واقعی و قابل اثباته.

نکته خیلی مهم:

مدارک پیوست لایحه حتما باید شماره گذاری شده باشن. اینطوری اعضای هیأت راحت تر می تونن مدارک رو دنبال کنن و سریع تر به هدف و نتیجه لایحه برسن. پس هر وقت مدارکی رو تو لایحه اشاره می کنی، مطمئن شو شماره شون رو نوشتی و تو پیوست هم درست چیده شده.

۳.درباره اصطلاحات و جملات حقوقی لایحه

سعی کن تو لایحه کمتر از اصطلاحات سنگین و پیچیده حقوقی استفاده کنی. واقعیت اینه که تنها نماینده حقوقی تو هیأت های حل اختلاف مالیاتی معمولا یه نفره و دو عضو دیگه ممکنه حقوقی بلد نباشن. پس لایحه باید ساده، روان و قابل فهم باشه تا همه بتونن منظور رو بفهمن.

لایحه خوب یعنی لایحه ای که هم تاثیرگذار باشه، هم نتیجه بده و هم راحت خونده بشه. پس بهتره از کلمات و عبارات عربی و خیلی سنگین که ممکنه باعث سردرگمی بشه، پرهیز کنی.

نویسنده لایحه مالیاتی باید چی بلد باشه؟

کسی که می خواد لایحه بنویسه باید اولاً با الفبای قوانین مالیاتی مثل قانون مالیات های مستقیم آشنا باشه و اصطلاحات تخصصی مثل «شورای عالی مالیاتی»، «مودی»، «مفاصا حساب»، «علی الراس» و اینجور چیزها رو خوب بدونه تا بتونه متن رو دقیق و اصولی بنویسه.

ویژگی های ظاهری یه لایحه مالیاتی خوب چی باید باشه؟

وقتی می خوای لایحه مالیاتی بنویسی، ظاهر و شکلش خیلی مهمه چون اولین چیزی که اعضای هیأت می بینن، ظاهر لایحه ته. این نکات رو رعایت کن تا لایحه ت هم حرفه ای باشه هم تاثیرگذار:

• لایحه رو روی کاغذ سفید و با کیفیت (گرم بالا، اندازه A4) بنویس.
• حتما متن لایحه باید تایپ شده باشه؛ فونت رسمی و اداری مثل b nazanin یا b zar با سایز ۱۲ یا ۱۴ بهترین انتخابه.
• اگر برای شرکت یا سازمان می نویسی، لایحه حتماً باید روی سربرگ رسمی شرکت باشه و مهر و امضای شخص مسئول رو داشته باشه.
• امضا کننده لایحه باید مشخص کنه امضاش مال خودش هست و جایگاهش چیه (مثلاً مدیرعامل یا نماینده قانونی).
• کد پستی، آدرس و شماره تماس دقیق رو تو سربرگ یا بالای لایحه بنویس.
• شروع لایحه باید با عبارت رسمی مثل «به نام خدا» یا «باسمه تعالی» باشه. از عبارت های غیررسمی یا شاعرانه خودداری کن.
• بالای سمت چپ لایحه تاریخ و شماره پیوست رو دقیق و کامل بنویس؛ مثلاً ۱۴۰۳/۰۱/۰۱.
• اگر لایحه پیوست داره، به تعداد صفحات پیوست اشاره کن؛ مثلاً «دارای ۴۰ برگ پیوست».
• بهتره لایحه تو یه صفحه باشه، ولی اگه بیشتر شد، صفحه بندی و شماره گذاری صفحات رو فراموش نکن.
• اعداد، تاریخ ها، شماره بخشنامه ها یا نکات مهم رو بولد و درشت بنویس تا توجه بیشتری جلب کنه.
• اعداد رو توی متن فارسی، فارسی بنویس؛ از اعداد انگلیسی استفاده نکن.
• اسامی و نام افراد رو محترمانه و رسمی بنویس؛ چاپلوسی و تملق نکن.
• لایحه باید منظم و با فاصله های معمول تایپ شده باشه؛ فاصله خطوط نه خیلی کم باشه نه خیلی زیاد. پایان لایحه باید با جملات مرتبط و قانع کننده باشه.
• اسناد و مدارک رو در دو نسخه آماده کن و همراه لایحه داشته باش. بعد از ثبت لایحه توی دبیرخانه هیأت، یه نسخه از لایحه رو پیش خودت نگه دار که اگر لازم شد در مراحل بعدی استفاده کنی.
• حتما لایحه و همه پیوست ها رو شماره گذاری کن تا بررسی راحت تر باشه.
• اگر وکیل مودی هستی و می خوای تو جلسه هیأت حاضر بشی، حتما قبل از جلسه تمبر مالیاتی مربوط به لایحه رو باطل کن.

سوالات متداول

۱. لایحه نویسی مالیاتی چیست؟
لایحه نویسی مالیاتی به نگارش مستندات کتبی گفته می شود که برای دفاع از حق مودی در فرآیند دادرسی مالیاتی تهیه و ارائه می شود.

۲. اهمیت لایحه نویسی در مالیات چیست؟
لایحه دفاعیه مهم ترین ابزار مودی برای توضیح و اثبات ادعاها در هیأت های حل اختلاف مالیاتی است و می تواند باعث کاهش مالیات یا رفع اختلاف شود.

۳. چه مهارت هایی برای نوشتن لایحه مالیاتی لازم است؟
تسلط به قوانین مالیاتی، مهارت نگارش فارسی، قدرت استدلال و تحلیل، و توانایی استنباط مقررات مرتبط از جمله مهارت های لازم است.

۴. تفاوت لایحه مالیاتی با دادخواست چیست؟
لایحه دفاعیه برای پاسخ به ادعاهای مالیاتی و توضیح موجهات است، اما دادخواست برای طرح ادعای حقوقی و درخواست رسیدگی در محاکم قضایی به کار می رود.

۵. آیا لایحه مالیاتی باید حتما روی سربرگ رسمی نوشته شود؟
در صورت ارائه توسط نماینده حقوقی یا شرکت، لایحه باید روی سربرگ رسمی و با امضای مسئول مربوطه باشد.

۶. مدارک همراه لایحه چه ویژگی هایی باید داشته باشند؟
مدارک باید رسمی، معتبر، شماره گذاری شده و به صورت منظم پیوست لایحه شوند تا مورد قبول مراجع مالیاتی قرار گیرند.

۷. آیا مودیان خودشان می توانند لایحه بنویسند؟
بله، اما به دلیل پیچیدگی های حقوقی توصیه می شود از مشاور یا وکیل مالیاتی مجرب کمک بگیرند.

۸. مهلت ارائه لایحه دفاعیه چقدر است؟
مهلت معمولاً در اطلاعیه هیأت حل اختلاف مشخص می شود و اغلب بین ۲۰ تا ۳۰ روز پس از ابلاغ برگ تشخیص است.

۹. آیا لایحه مالیاتی باید به صورت تایپ شده باشد؟
بله، لایحه باید به صورت تایپ شده و با رعایت اصول نگارشی و فرمت رسمی ارائه شود.

۱۰. نقش لایحه نویسی در کاهش جرائم و جریمه های مالیاتی چیست؟
ارائه لایحه دقیق و مستدل می تواند منجر به پذیرش دفاعیات مودی، کاهش مالیات یا حذف جریمه ها شود.

ممکن است برای شما مفید باشد:

حسابداری مالیاتی

قانون جدید ارزش افزوده

برای تولید محتوا متنی می توانید به تیم تکمان دیجیتال سرویس مراجعه کنید